Tekst: Marcel Vermeulen
De middeleeuwse zeerover Compaen zag vaak twee keer een zilvervloot ontsnappen om er de volgende keer met de buit vandoor te gaan. De uitdrukking drie keer recht is scheepsrecht komt daar vandaan. Geheel volgens die strategie is de jongensjuniorenploeg van de gelijknamige volleybalvereniging uit Oostzaan er zaterdag in geslaagd zich wel te plaatsen voor de finaleronde op 31 maart. Decennia geleden gebeurde dat voor het laatst. Sinds roerganger Rieuwers het jongensvolleybal bij de club nieuw leven inblies, strandde het team twee maal in de tussenronde. De verwachting was die keren hoopvol, maar de uiteindelijke missie kansloos. Dit weekeinde ging het allemaal anders. Het gebeurde in De Meerwaarde. Een prachtige sporthal grenzend aan het nationaal Pluimveemuseum, waarvan – zo werd ondervonden – het hek van de parkeerplaats toch echt om 5 uur dicht gaat. Het museum deed me denken aan de band tussen Barneveld en Oostzaan. Waar de kippen in het Gelderse dorp tot wasdom kwamen, vonden ze bij ons vaak een wrede dood bij de slachterijen van Friki, Ruig en Schaft. Dat de jochies en mannen van Compaen nu wel het eindtoernooi haalden, is een gevolg van een collectief dat werd gesmeed tijdens verschillende oefenwedstrijden en trainingen. Supertalenten met tientallen interlands voor Jong Oranje vormen een geheel met spelers die bij wijze van spreken alleen het scholentoernooi in Oostzaan hadden gewonnen. Compaen opende tegen Madjoe, dat eerder verrassend onze buren van Zaanstad uitschakelde. Slordigheden, bijvoorbeeld met net- en voetfouten, leidde tot een achterstand van 12-13 in de eerste set. Hierna was het over met de West-Friese dadendrang, 25-18 en 25-10. De tweede wedstrijd tegen Keistad kende eveneens een moeizaam begin en een grillig verloop. Na 4-7 werd het 9-7 en na 18-12 weer 22-19 en 23-22. In de tweede set was de tegenstander niet meer dan een hand verbrokkelde kiezelsteentjes, 25-14. Jasper Geerdink was op dreef met zijn opslag en de aanval van Leon Luini kwam ook lekker door. Vooraf was al duidelijk dat het duel met thuisploeg SSS cruciaal zou worden. Dit team staat onder leiding van de excellente spelverdeler Markus Held, die het Talent Team naar de vijfde plaats in de eredivisie regisseerde. Hij is daarmee ook een trainingsmaatje van onze set-upper Tieme de Jong. Dus voor hem zaak deze wedstrijd te winnen om met een fijn gevoel maandag weer op Papendal terug te keren. Gedurende het gehele duel had Compaen het initiatief. Dit was een gevolg van het feit dat de ploeg veel minder aanvalsfouten maakte. Bij 24-19 leek de eerste set al binnen, maar hierna traden passproblemen op. Gelukkig ging er bij 24-23 weer eens een smash van SSS buiten de lijnen. De tweede set was langer spannend. Hieraan maakte David Bes met een machtige aanval door het midden een einde, eveneens 25-23. Om de winst te verzilveren, moest natuurlijk wel gewonnen worden van Polaris. De vermoeidheid begon verschillende spelers parten te spelen. Zo bediende Leon zich enkele keren van sociale prikballetjes, omdat de slagarm toch wat krachteloos was geworden. Via 25-20 en 25-18 werd de winst veiliggesteld en daarmee was de plaatsing definitief binnen.