Meijel – ‘Zeg maar niets meer’, klinkt André Hazes door de boxen van sporthal De Körref. De volleyballers van Compaen konden na afloop van de afstraffing door Peelpush ook geen woord meer uitbrengen.
‘Dit is de laatste keer’. Zullen de Oostzaners inderdaad nooit meer naar Meijel hoeven? ‘Jij kijkt nu op me neer’. Dat geldt voor tien van de twaalf tegenstanders in de topdivisie.
Het nummer van ’s lands grootste volkszanger zat daar diep in het zuiden van het land vol symboliek. Ooit in de historie boekte Compaen een van de mooiste overwinningen in de zelfde sporthal. Kijk de beelden op Youtube terug en je ziet de helden uit vervlogen tijden.
De laatste jaren bewaren de Oostzaners weinig prettige herinneringen aan de verre reis. Met een woordspeling zou je kunnen zeggen dat het letterlijk en figuurlijk een ‘meijel op zeven’ is. Vorig seizoen was de uitwedstrijd bij Peelpush het eerste duel na de ongeldig verklaarde competitie door de Nevobo. Kort en goed, een vriendschappelijk potje op 200 kilometer van huis. Afgelopen zaterdag leverde de langste trip de kortste wedstrijd op. Nog voor zonsondergang kwam er een einde aan de martelgang.
Compaen werd gepoetst, geknipt, gewassen en geschoren. Het is in dit verband niet grappig om zinspelingen te maken op het eerdere bezoek aan de escaperoom in Ospel en het ontsnappen aan degradatie in de topdivisie.
Feit is dat voor Compaen zo ongeveer het grootste wonder in de volleybalgeschiedenis nodig is om de promotiedegradatiewedstrijden op 29 april te ontlopen. Concurrent Spaarnestad sprokkelde dit weekeinde een puntje bij VV Utrecht en liep daarmee uit. De Oostzaners moeten derhalve het seizoenslotstuk tegen VCV winnend afsluiten en de Haarlemmers dienen dan ook nog twee keer in eigen huis puntloos te blijven.
De hoop gloeide enkele weken geleden op toen de zeerovers onder leiding van de nieuwe kapitein Mark Schoonen verrasten met uitzeges tegen Inter Rijswijk en Zaanstad. Hierna volgde een verwachte verliespartij contra Volley Tilburg, dat zaterdag kampioen werd.
Natuurlijk was de voorspelling dat het lastig zou worden tegen Peelpush, nummer 5 in de stand. Maar wie weet? Teams waarvoor niets meer op het spel stond en dat gold voor de Limburgers wilden nog weleens gul voor de tegenstander zijn.
De thuisploeg maakte inderdaad best veel fouten. Veertig procent van de punten kreeg Compaen cadeau, alleen scoorde het team zelf zo verdomd weinig. Met 25-21, 25-17 en 25-14 werden net iets meer dan vijftig punten gemaakt. Slechts in het prille stadium van de tweede en derde set was er de voordelige marge voor de Oostzaners.
Voor het overige heerste Peelpush. Compaen wist met de opslag de aanvalsopbouw niet te ontregelen, waardoor de snelle middenaanval vrij spel kreeg. Bij de smashes op de buitenkanten van de tegenstander ontbrak het aan blokkeringskracht en verdedigende kwaliteiten.
Verder had Compaen het lastig met de service van Peelpush, waardoor de niet-familieleden Kevin en Cris de Jong weinig variatie in het aanvalsspel konden brengen. Al met al, een lange terugreis naar huis.
Tekst: Marcel Vermeulen