Vlaggenschip der Vereeniging – Taurus 2

Laten wij beginnen met een mega-positief punt. Wij zaten na het gymmen en het daarbij behorende opruimen om half 10 aan het bier!
Ja echt, om 21.30 uur werd de eerste Skuum getapt voor een bemanningslid van het Vlaggenschip. Dat had eerder kunnen zijn, maar de meeste mannen/jongens gaan eerst even badderen en/of zinloze gesprekken voeren in de sportzaal, wat je normaal juist onder het genot van een skuum aan de bar doet, voor zij de kantine in gaan.
 
Spellie stond al aan de bar om te bestellen, maar zag tot zijn grote teleurstelling dat er geen teamgenoten in de buurt waren. Wat een ontiegelijke demotivering, nadat het spel ook al niet meehielp in het bezorgen van een lekker positief gevoel! Diezelfde Spellie vond het vandaag zelfs nodig om soms door zijn hurken te gaan om wat balletjes te verdedigen, omdat zijn teamgenoten dat deze avond blijkbaar te veel energie vonden om te doen.
 
Ons spel was echt belabberd en energieloos. Dat zorgde voor enige frustratie bij Spellie en libero, bij die opwipper is bekend dat hij veeleisend kan zijn, maar dat de libero zo uit zijn volleybalschoen schoot, wil wel wat over het niveau van het spel van het Vlaggenschip zeggen! Het spel was ook bij vlagen niet om aan te gluren.
 
Helaas was zelfs slecht spel voor ons niet genoeg om punten te verspelen. Wij winnen met 4-0 van de mannen uit Houten. Op de één of andere manier lukt het ons maar niet om punten aan tegenstanders te gunnen (al maakten wij daar vorige week een uitzondering op) en doen wij, als dat nodig is, toch een stapje extra of wisselen wij onze beste inslaander in, die als bankspeler begon, daar hij de ideale wissel is, omdat hij gewoon echt alles kan.
 
Wij winnen dit ‘niemendalletje’ met 4-0 van Taurus 2. Zij mochten 21, 15, 16 en 21 punten scoren of als je onze persoonlijke fouten er af haalt, scoorden zij waarschijnlijk ca 20 punten. De rest kregen zij door slordig en/of ongeïnspireerd en/of schandalig slecht spel van onze kant. Typerend was een conversatie in het veld, nadat een ogenschijnlijk verdedigbare bal op de grond viel. ‘Die had je kunnen hebben!’ ‘Ja, dat klopt.’
 
Dus je wint 4-0, je staat bovenaan in de 2e divisie, speelt zonder coach, die belangrijkere zaken aan zijn hoofd heeft, speelt zonder je beste aanvaller, die ergens offpiste een lawine aan het creëren is, en bent nog niet tevreden…… Welkom in het brein van een 54-jarige spelverdeler!
 
Het voelde gewoon niet goed, Spellie en libero, willen/verwachten/eisen meer van onze teamgenoten. Wij verwachten minimaal dat zij zich maximaal inzetten. Maar als dat niet nodig blijkt te zijn, is dat lastig te eisen.
 
Dus voor de punten hoeven wij niet maximaal te gaan, maar voor een maximaal positief gevoel wel. Dat is misschien nog wel veel belangrijker.
Was er dan echt niets positiefs te melden? Jawel hoor! Onze alleskunner heeft aan het eind van de 1e en in de 3e en 4e set (de punten die hij speelde) laten zien hoe goed hij geworden is, onze hakker op dia was aanvallend best lekker op dreef, onze paling scoorde een bal met een briljante ouderwetse molenwiek en één speler heeft ongeveer een kwart van de punten bij elkaar geserveerd.
 
Een ander positief punt was de gezelligheid na de wedstrijd, waarbij lekker veel spelers en publiek in the Match bleven hangen.
Volgende week mogen wij spelen tegen onze enige echte concurrenten, de mede-niet-kampioen-willen-worden-maar ook -eigenlijk-te-goed-voor-deze-divisie-zijnde-en-tevens-leuke-gasten uit Soest.
 
Hoe zullen wij dat volgende week aanpakken? Is het een idee om onze Oldstars, al spelen wij al een aantal weken op zo’n niveau, te sturen? Of geeft dat geen goed gevoel en moeten wij toch echt de strijd aangaan met onze vrienden uit Soest? Wij weten het even niet meer. Het enige dat wij nu weten is dat wij met 4-0 gewonnen hebben van Taurus en 3 punten voor staan op nummer 2 SoVoCo.
 
Tekst: Ralph Muijs.