Oostzaan – Stroomt er werkelijk zeeroversbloed door de aderen van de volleyballers van Compaen? Anders valt de kille afrekening van het zich kranig verwerende Protos zaterdagavond niet te verklaren.
Compaen-Protos 4-0. Logisch zullen de thuisblijvers redeneren. Het ging immers om een confrontatie tussen de koploper en de hekkensluiter van de zuidelijke eerste divisie. Achter die uitslag gaat echter een heel andere wereld schuil. Op basis van een enorme werklust en staaltjes goed spel hadden de Utrechtse studenten zeker recht op de winst van een en misschien wel twee sets. Het scorebord in Sporthal Oostzaan loog echter niet.
Zo gaat Compaen na drie maximale overwinningen en een minimale zege met het imposante aantal punten van 18 uit vier duels als lijstaanvoerder de herfstbreak in. Wie had dat gedacht na de zoveelste leegloop van het piratenschip deze zomer?
De club verloor afgelopen volleybaljaargang met Lars Ent naar Huizen een speler aan een eredivisieclub en met Lars de Boer en Jesse Koopman – beiden Zaanstad – en Cris de Jong en Calvin Ooms – beiden Spaarnestad – naar topdivisionisten vijf sterkhouders. Daarbij kwam nog dat Jason Hartman en Vasilis Mandelaris in het tweede gingen spelen en Jelmer Lubberts recreatief ging volleyballen in Zaanstad 5.
Volop hoofdbrekens dus in mei over de toekomst van het team. De Oostzaners wisten van extern slechts twee spelers aan te trekken. Jelmer de Jong maakte de overstap van VV Amsterdam, maar is door een knieblessure tot dusver slechts als libero inzetbaar. De andere nieuwkomer is spelverdeler Nikita Artamonov, afkomstig uit het failliete VCV.
Aanvulling kwam vooral van binnen de club met Koen van de Wetering, Evert Hankes en Bram Bekebrede uit het tweede en Yanick de Rooij uit het derde team. Tenslotte keerde clubman Jasper Geerdink terug na een buitenlands verblijf.
Met dit totaal vernieuwde team prijkt Compaen momenteel bovenaan. Een knap staaltje, want door de blessures van De Jong, spelverdeler Kevin de Jong en diagonaalaanvaller Milan Muijs moet coach Mark Schoonen het met een minimale selectie stellen. De beperkte wisselmogelijkheden versterken de hechtheid binnen de groep blijkbaar nog meer.
De prestaties tot dusver zijn het bewijs dat het samenbrengen van de beste volleyballers niet altijd het sterkste team oplevert. Als de afzonderlijke radertjes precies in elkaar passen zoals nu bij Compaen het geval is dan kan dat zorgen voor een uurwerk dat klinkt als een klok.
Compaen trof zaterdag het team dat de afgelopen drie seizoenen als nummer laatst in de topdivisie eindigde. Er waren tijden dat het openingslied van Protos langer duurde dan de eerste set. Dat lijkt nu voorbij. De Utrechters noemen hun eigen universiteitszaal de ‘Hel van Protos’, maar het scheelde niet veel of Compaen liep in de eigen hal blijvende brandwonden op.
Op basis van de reputatie van de tegenstander leek het of de Oostzaners de opponent niet helemaal serieus namen. Verschillende keren balanceerden zij door slordigheden op de afgrond van setverlies. Zo kon het gebeuren dat Compaen twee keer pas in de verlenging zegevierde – 27-25 in de eerste en 29-27 in de tweede set. Met 25-22 en 25-21 in de derde en vierde set was het verschil ook toen minimaal.
Protos streed in het achterveld alsof er een beurs te verdienen viel. De hoge blokkering was verder soms zo potdicht dat er geen druppel studentenbier doorheen kon. Zoals gemeld, Protos verdiende meer in het duel met de koploper. Echter toen Compaen op apegapen lag, schoot de ploeg met eigen fouten zichzelf in de voet. En als dat niet zo was dan stond bij de ‘big points’ David Bes op. Hij is niet de man van de frivoliteiten, maar vanuit het luchtruim een ware killer als het er om gaat.
Na de onderbreking van een week wacht Compaen een echte krachtproef op bezoek bij Limax 2. Hopelijk zijn er voor de reis naar Limburg dan drie personenauto’s nodig.
Tekst: Marcel Vermeulen.